Nynorskordboka
lovgjeving, lovgiving
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei lovgiving | lovgivinga | lovgivingar | lovgivingane |
| ei lovgjeving | lovgjevinga | lovgjevingar | lovgjevingane |
Tyding og bruk
- det å gje lover
- lovene som gjeld i ein stat eller eit visst saksområde
- som etterledd i ord som
- ekteskapslovgjeving
- veglovgjeving